- zaviyə
- ə. bucaq, guşə, künc; 2) tin
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
zaviyə — is. <ər.> klas. 1. Bucaq, künc, guşə. Bundan əlavə, cəhənnəmdə qırx zaviyə var və hər zaviyədə bir ilan var və hər ilanın qarnında üç yüz otuz əqrəb var. M. F. A.. 2. Zahidin ibadətlə məşğul olmaq üçün çəkildiyi tənha yer, təkyə, hücrə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zaviyənişin — is. <ər. zaviyə və fars. . . . nişin> 1. köhn. din. Zaviyədə (2 ci mənada) oturub ibadətlə məşğul olan adam; münzəvi. 2. məc. Tənha yerdə oturub dışarı çıxmayan adam haqqında. O, lap zaviyənişin olub … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zaviyənişinlik — is. 1. köhn. din. 1. Zaviyədə (2 ci mənada) oturub ibadətlə məşğul olma; münzəvilik. 2. məc. Tənha yerdə oturub dışarı çıxmama … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zaviyənişin — ə. və f. 1) bucaqda duran, küncdə oturan; 2) tərki dünya; guşənişin … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
zəvaya — ə. «zaviyə» c. 1) bucaqlar, künclər; 2) tinlər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti